Ο ΧΑΡΙΤΙ
ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Πρός τό
Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀνέτειλε ἀγαπητοί νέο ἔτος.
Ἡ ἀγάπη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας
προσφέρει ἕνα νέο ἔτος τό ὁποῖο θέλουμε ὅλοι μας νά ζήσουμε μέ ὑγεία, μέ
εὐλογία, μέ πρόοδο καί εὐτυχία.
Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία γιά νά μᾶς
βοηθήσῃ στήν ἀξιοποίησι τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας, μᾶς προσφέρει τέλεια πρότυπα,
τά ὁποῖα ἀξιοποιῶντας τόν χρόνο ἔγιναν ἀληθινά παραδείγματα προόδου, ἐπιτυχίας
καί ἀληθινῆς εὐτυχίας γιά ὅλους τούς μεταγενεστέρους καί γιά ἐμᾶς.
Σήμερα, πρώτη τοῦ νέου ἔτους, ἡ
μητέρα μας Ἐκκλησία προβάλει τόν Ἅγιο
καί Μέγα Βασίλειο, Ἀρχιεπίσκοπο Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας.
α)
Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶναι πρότυπο φιλοπονίας καί ἐπιστήμονος.
Γεννήθηκε στήν Καισάρεια τῆς
Καππαδοκίας γύρω στό 330 μ.Χ. ἀπό γονεῖς πλουσίους καί εὐπαιδεύτους. Ἀπό τά
μικρά του χρόνια εἶχε καχεκτική κρᾶσι καί πολύ εὔθραυστη ὑγεία. Αὐτά δέν τόν
ἐμπόδισαν νά ταξιδέψῃ στήν Καισάρεια, στίς φημισμένες σχολές τῆς
Κωνσταντινουπόλεως καί τῶν Ἀθηνῶν γιά νά σπουδάσῃ. Εἶχε πολύ δίψα γιά μάθησι.
Στήν Κωνσταντινούπολι γνώρισε καί μαθήτευσε στόν περίφημο Λιβάνιο, στόν ὁποῖο
ἀργότερα μαθήτευσε καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Παντοῦ μέ ἀνύστακτη
ἐπιμέλεια καί φιλοπονία τρύγησε σάν μέλισσα τό γλυκύ μέλι ἀπό τά ποικιλώνυμα
ἄνθη τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας καί ἐπιστήμης. Σπούδασε φιλοσοφία, ρητορική,
ἀστρονομία, μαθηματικά καί ἰατρική. Σέ ἡλικία 25 ἐτῶν τελείωσε ὅλες τίς σπουδές
του.
β)
Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶναι καί πρότυπο ἁγιότητος.
Ποιός ἀλήθεια μπορεῖ νά
πλησιάσῃ τήν ἁγιότητα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου;
«Πάντων ἀπεμάξω τάς ἀρετάς ἅγιε
Βασίλειε» σημειώνει ὁ ἱερός Ὑμνογράφος.
Ὡς φοιτητής ἔζησε μέσα στό
περιβάλλον τῶν φοιτητῶν, οἱ ὁποῖοι ἐξαντλοῦσαν τά ἐνδιαφέροντά τους στήν
εὔκολη, τήν κοσμική διασκέδασι, στή διαφθορά καί τήν ἀκολασία. Παρά ταῦτα
ἔμεινε ἀπείραστος, ἀμόλυντος, ἑδραῖος, ἀμετακίνητος, ἀδαμάντινος. Τόσο
ἀντιδροῦσε στίς προκλήσεις τῆς ἁμαρτίας, ὥστε θέλησε νά ἐγκαταλείψῃ καί τίς
ἀγαπημένες σπουδές του γιά νά μή μολυνθῆ. Τόν συγκράτησε ὅμως ὁ συμφοιτητής καί
γνήσιος φίλος του, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
Ἄς τό προσέξουμε ἀγαπητοί. Αὐτή
ἡ ὡραία ψυχή, ἡ ἀστραφτερή διάνοια, αὐτή ἡ εὐαίσθητη καρδιά δέν θέλησε νά
ὑποδουλωθῇ στίς χωματένιες ἐπιδιώξεις τοῦ κόσμου. Ἡ καρδιά του εἶχε δοθῇ στόν
Σωτῆρα Χριστό.
Ταξίδευσε στά μεγάλα κέντρα τοῦ
μοναχισμοῦ, Αἴγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία, Μεσοποταμία γιά νά γνωρίση ἁγίους, νά
τούς μιμηθῇ, ἀλλά καί νά μάθῃ τούς κανόνες τῆς ἀληθινῆς μοναχικῆς πολιτείας.
Ἦλθε στή συνέχεια στήν ἐρημία
τοῦ Πόντου. Ἔγινε μοναχός καί ἀσκήτευσε σκληρά πέντε ὁλόκληρα χρόνια. Ἐκεῖ στήν
ἔρημο τοῦ Πόντου, μέ βοηθό τήν ἡσυχία, ὡρίμασε ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρός τόν
Χριστό. Αὐτή ἡ ἀγάπη τόν ἔκανε νά γράψη: «Θείου κάλλους, ὑπάρχει ἐρασμιώτερον; ».
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης
ἀναφέρει ὅτι ὅταν προσευχόταν ὁ Μέγας Βασίλειος, μέσα στήν ἡσυχία τῆς νύχτας,
«ἔλαμψις αὐτῶ φωτός γίνεται, ἄϋλον δέ τί τό φῶς ἐκεῖνο, θεία δυνάμει
καταφωτίζον τό οἴκημα».
Ὁπλισμένος μέ ἁγιότητα βίου καί
ὀρθόδοξο καθαρό φρόνημα, προσκαλεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία νά προσφέρῃ τόν ἑαυτό
του στόν ἀγῶνα καί τήν διακονία της. Καί ὡς ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας, ὁ Μέγας
Βασίλειος λάμπει καί διδάσκει καί ὁμολογεῖ τήν ὀρθόδοξο ἀλήθεια, μένει
ἀταλάντευτος, θυσιάζεται γιά τή δόξα τοῦ Κυρίου καί τή σωτηρία τῶν χριστιανῶν.
γ)
Ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὡς κοινωνικός ἐργάτης καί διάκονος εἶναι μοναδικό
πρότυπο.
Ἡ καρδιά του ἀδιάκοπα χτυποῦσε
μέ πόνο γιά τούς ἀδελφούς πού δοκιμάζονταν ἀπό ἀσθένεια καί πτωχεία, γιά τά
ὀρφανά, τίς χῆρες, τούς γέροντες, τούς ἀπόκληρους. Ἡ πρώτη του φροντίδα ἦταν ἡ
βοήθεια τῶν ἀδυνάτων.
Αὐτή ἡ ἀγάπη του, ἡ ἀνησυχία, ἡ
φροντίδα του γιά τούς φτωχούς, τούς ἀδυνάτους, τούς ἀσθενεῖς, χάρισε τήν
περίφημη καί ἀνεπανάληπτη «Βασιλειάδα».
Ἐκεῖ, ὁ Μέγας Βασίλειος σπορποῦσε
ἀναψυχή, παρηγορία, θεραπεία, συμπαράστασι καί χαρά μέ τά πτωχοκομεῖα, τά
νοσηλευτήρια, τούς ξενῶνες, τά γηροκομεῖα καί τά ὀρφανοτροφεῖα τῆς Βασιλειάδας.
Κανείς δέν μπόρεσε νά ὀργανώση μία ἄλλη Βασιλειάδα σάν αὐτή τοῦ Ἁγίου
Βασιλείου.
Καί νά σκεφθῆ κανείς ὅτι ὁ
Μέγας Βασίλειος δέν ἦταν ἕνας διευθυντής ἑνός πολυμόρφου ἱδρύματος, ἀλλά ὁ
ὑπηρέτης, ὁ διάκονος, ὁ νοσηλευτής, αὐτός πού Ἀρχιεπίσκοπος ὤν, καθάριζε τούς
λεπρούς καί τούς γέροντες, ἔμενε μαζί τους γιά νά τούς παρηγορῇ καί τούς
νοσηλεύῃ, κοιμόταν ἀνάμεσα στούς νοσηλευομένους, ὅπου ὑπῆρχε κενό κρεβάτι.
Ποιός
κοινωνικός ἐργάτης μπορεῖ νά συγκριθῇ μέ τόν μεγάλο ἀνάργυρο καί κοινωνικό
διάκονο Ἅγιο Βασίλειο;
Ἀγαπητοί,
τό νέο ἔτος ὀφείλουμε νά τό
ζήσουμε μέ συνέπεια. Νά ἀξιοποιήσουμε τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας, νά ἀφήσουμε τή
ρᾳθυμία, νά ἀγαπήσουμε τήν φιλοπονία, νά ἐπιμεληθοῦμε μέ σοβαρότητα τόν
προσωπικό μας ἁγιασμό, νά καλλιεργήσουμε τήν ἀγάπη καί τήν βοήθεια τῶν ἀδελφῶν
μας πού δοκιμάζονται.
Χρειαζόμαστε
πρότυπα τά ὁποῖα θά μᾶς ἐμπνέουν.
Ὁ κόσμος μας σήμερα, πού ἐν πολλοῖς ζῇ χωρίς Χριστό, δέν ἔχει νά μᾶς δώσῃ
ἀληθινά πρότυπα. Χωρίς Χριστό πρότυπα
πραγματικά δέν ὑπάρχουν.
Ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας πανάξια
πρότυπα. Μᾶς χαρίζει σήμερα τόν Μέγα Βασίλειο. Ἄς θελήσουμε νά γνωρίσουμε
καλύτερα ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς του καί τῆς προσφορᾶς του.
Ἰδιαιτέρως ἄς θελήσουμε νά τόν
γνωρίσουμε στά παιδιά μας, στούς νέους καί στίς νέες. Ἄς βοηθήσουμε τά παιδιά
μας νά μάθουν ὅτι ὁ ἅγιος Βασίλειος δέν
εἶναι ἕνας φανταστικός, παχουλός γέροντας, πού μοιράζει δῶρα καί παιχνίδια,
ἀλλά ἕνας πανεπιστήμων, ἕνας ἅγιος μέ
ἀκτινοβολία παγκόσμια, ἕνας κοινωνικός ἐργάτης πού θυσίασε τή ζωή του γιά τήν
ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καί τόν συνάνθρωπο.
Ἄν τά παιδιά μας κι ἐμεῖς ἔχουμε
στή ζωή μας τέτοια πρότυπα θά ἀνορθώσουμε
τόν ἑαυτό μας, τήν οἰκογένειά μας, τήν νεότητα, τό Ἔθνος μας. Ἀμήν.
Μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
