05 Ιουνίου, 2016

Κυριακή του Τυφλού



Το κήρυγμα της Κυριακής 

 http://www.imkythiron.gr/images/stories/photos_for_site/iasi_tyflou_1.jpg

Αγαπητοί,
Η σημερινή Κυριακή στην εκκλησιαστική μας γλώσσα λέγεται Κυριακή του Τυφλού. Και λέγεται έτσι γιατί η Ευαγγελική περικοπή μας μιλάει για έναν εκ γενετής τυφλό τον οποίο θεράπευσε ο Κύριος. Μελετώντας την Ευαγγελική περικοπή, ας υπογραμμίσουμε μερικά πολύ ωφέλιμα διδάγματα.
            Μεγάλο το θαύμα της θεραπείας του τυφλού. Από τα μεγαλύτερα που έκανε ο Κύριος. Θαύμα που φανέρωσε τα έργα του Θεού μας. Έκανε πηλό ο Κύριος, άλειψε τα κλεισμένα μάτια του τυφλού, τον έστειλε έπειτα στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ να νιφθεί και μόλις νίφθηκε άνοιξαν τα μάτια του. Όλοι ομολόγησαν ότι ουδέποτε άλλοτε συνέβη παρόμοιο γεγονός. Όλοι πίστεψαν ότι ο Ιησούς είχε θεία δύναμη, για να κάνει τόσα θαυμαστά και εκπληκτικά σημεία. Μόνο οι Φαρισαίοι όμως δεν πίστεψαν. Και όχι μόνο δεν πίστεψαν, αλλά και πολέμησαν με πάθος τον Κύριο. Έστησαν μάλιστα και δικαστήριο και ανέκριναν τον τυφλό και τους γονείς του, για να τους τρομοκρατήσουν και να τους αναγκάσουν να αρνηθούν το θαύμα.
Ποιοι ήταν αγαπητοί οι Φαρισαίοι; Οι σοφοί της εποχής εκείνης, οι μελετητές και ερευνητές των Γραφών. Και όμως, ενώ θα περίμενε κανείς να αναγνωρίσουν πρώτοι αυτοί την θεία αποστολή του Κυρίου, να πιστέψουν οι ίδιοι και να διακηρύξουν την προσφορά του Μεσσία, παρουσιάζονται σαν οι πλέον άπιστοι, οι ασπονδότεροι εχθροί και πολέμιοι του Χριστού μας. Γιατί, αγαπητοί; Διότι άφησαν την ψυχή τους να κυριευθεί από φοβερό εγωισμό και αμαρτία. Ο εγωισμός και γενικά η αμαρτία τυφλώνουν την ψυχή και δεν αφήνουν να αναγνωρίσει κανείς, άλλον καλύτερον από τον εαυτό του.
Ας προσέξουμε κι εμείς πολύ, αγαπητοί. Μην επηρεαζόμαστε όταν βλέπουμε γύρω μας γραμματισμένους και επιστήμονες ακόμη, να αρνούνται τον Θεό. Μην απορούμε. Όσα γράμματα κι αν ξέρει κανείς, όσα πτυχία και αν έχει, αν έχει καλή διάθεση, ειλικρίνεια και καθαρότητα νου και καρδιάς πιστεύει στο Θεό. Αντίθετα αν κυριεύθηκε από τον εγωισμό και έχει παραδώσει την καρδιά του στα πάθη και την αμαρτία, τότε όσα γράμματα πάλι να ξέρει και όσα θαύματα να βλέπει, δεν θα μπορεί να δει σαν τους Φαρισαίους το Θεό μας. Εμείς μη μιμηθούμε τους Φαρισαίους, αλλά το φωτεινό παράδειγμα του Τυφλού.
Πραγματικά, ότι δεν έκαναν οι Φαρισαίοι το έκανε ο πρώην τυφλός. Όταν τον φώναξαν οι Φαρισαίοι και του ζήτησαν να αποδοκιμάσει τον Χριστό σαν αμαρτωλό άνθρωπο, ο τυφλός τους είπε: «δεν ξέρω αν είναι αμαρτωλός. Ένα ξέρω, ότι ενώ ήμουν τυφλός τώρα βλέπω». Όταν στη συνέχεια οι Φαρισαίοι τον βεβαίωσαν ότι δεν ήξεραν από πού είναι και ποιος τον έστειλε, ο τυφλός πάλι τους είπε: «Αυτό ακριβώς είναι το θαυμαστό, ότι δεν ξέρετε από πού είναι, αλλά γνωρίζετε ότι αμαρτωλών τις προσευχές δεν τις ακούει ο Θεός. Ποτέ δεν ακούστηκε να θεραπεύει κανείς μάτια τυφλού. Εάν Αυτός δεν ήταν απεσταλμένος του Θεού, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα». Οι Φαρισαίοι τότε τον έβγαλαν έξω, τον εξεδίωξαν. Τον συνάντησε όμως ο Κύριος και τον ρώτησε αν πιστεύει στον Υιό του Θεού. Ποιος είναι Κύριε για να πιστέψω, είπε στον Κύριο. Αυτός που μιλάει μαζί σου αυτή τη στιγμή, του είπε ο Κύριος. Πιστεύω, Κύριε, είπε με ευγνωμοσύνη και προσκύνησε τον Κύριο.
Με το θάρρος του και την ομολογία του, μας διδάσκει πολύ σήμερα ο πρώην τυφλός. Δυστυχώς, και μας ο φόβος των κοσμικών ανθρώπων, η σκέψη τι θα πουν οι γύρω μας άνθρωποι, οι ειρωνείες τους, η περιφρόνησή τους, οι διωγμοί τους ακόμα, μας επηρεάζουν και δεν ομολογούμε τον Κύριό μας, αλλά τον αρνούμαστε όπως οι Φαρισαίοι. Κάνουμε υποχωρήσεις, συμβιβαζόμαστε με τον κόσμο, τρέμουμε τα σχόλια του και προδίδουμε τον Χριστό μας. Αυτή η ασυνέπεια και η προδοσία είναι ανάγκη να φύγει από τη ζωή μας. Με πίστη θερμή, με θάρρος και τόλμη καλούμαστε να ομολογούμε τον Χριστό μας, να τον υπερασπιζόμαστε όπου και αν βρισκόμαστε. Όποιοι και αν πολεμούν τον Κύριο, εγγράμματοι ή αγράμματοι, επίσημοι κατά κόσμο ή όχι, αν θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί πρέπει να ομολογούμε και να κηρύσσουμε άφοβα, λόγοις και έργοις τον Σωτήρα μας. Μόνο τότε θα μας ομολογήσει και ο Κύριός μας εμπρός στον Πατέρα τον Ουράνιο. Μόνο τότε θα είμαστε γνήσια παιδιά του Θεού μας, τα οποία αγαπούν αληθινά τον Πατέρα.
Αγαπητοί, η εποχή μας έχει πολύ αντίχριστο πνεύμα. Εμείς να μην επηρεαστούμε από τους πολεμίους και αρνητές του Χριστού μας. Με όλη μας τη δύναμη, όπου είμαστε ας ομολογούμε, ας κηρύσσουμε Χριστό. Έτσι θα είμαστε πραγματικοί Χριστιανοί, άξιοι της Ουρανίου Βασιλείας του Θεού μας. 
Αμήν