ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Ἀρχιεπ.
Δαμασκηνοῦ 10
302 00
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΝ
Τηλ:
26310-22322, 22421 Fax:
26310-28701
e_mail: imaa@otenet.gr
Ἐν
Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 1ῇ Ἀπριλίου 2014
Ἀριθ.
Πρωτ.: 327
Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ
Κ Λ Ι Ο Σ
(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 65)
Ο ΧΑΡΙΤΙ
ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Πρός τό
Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί
ἀδελφοί,
Σέ ὁλόκληρη
τήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας, τίς δύο προηγούμενες ἑβδομάδες, ὑπήρξε μία κλιμακωτή
δραστηριότητα μελῶν τῆς αἱρέσεως «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς
ἐπικαλοῦνται καί τήν προσωνυμία «Χριστιανοί». Σέ πολλές πόλεις καί χωριά
διένειμαν προπαγανδιστικά φυλλάδια μέ τά ὅποια προσκαλοῦν ὅλους στήν «τήρηση
τῆς ἀναμνήσεως τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ».
Συνηθίζει ἡ
ἑταιρεία «Σκοπιά» νά ἀπορρίπτει κάθε Χριστιανική ἑορτή ἤ νά κακοποιῇ καί νά
διαστρεβλώνῃ τό θεολογικό περιεχόμενό της. Ἀπό αὐτή τήν συνήθεια δέν ἑξαιρέθηκε
οὔτε ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα, πού τήν ἀπέρριψαν, καθώς ἀρνοῦνται τήν Ἀνάστασι τοῦ
Χριστοῦ. Ἀντί τοῦ χριστιανικοῦ Πάσχα, πού μαρτυρεῖ τήν νίκη τοῦ Θεανθρώπου
Κυρίου μας πάνω στόν θάνατο, οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ γιορτάζουν ἁπλῶς τήν
ἀνάμνησι τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ, τόν ὅποιο θεωροῦν «ὡς τόν καλύτερο ἄνθρωπο, πού
ἔζησε ποτέ στήν γῆ» καί ὄχι ὡς Θεό καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου.
Οἱ χιλιαστές
γιορτάζουν τήν ἀνάμνησι αὐτή κάθε χρόνο «τό βράδυ πού ἀντιστοιχεῖ στίς 14
Νισσᾶν τοῦ ἀρχαίου Ἰουδαϊκοῦ ἡμερολογίου». Διοργανώνουν ἐκδηλώσεις κυρίως στίς «αἴθουσες
βασιλείας», ὅπως τίς ὀνομάζουν, καί σέ ἄλλους χώρους, ὅπως ξενοδοχεῖα, ἑστιατόρια
καί κινηματογράφους. Στήν ἐπαρχία μας θά τελέσουν τήν ἀνάμνησί τους, τήν
Δευτερα 14 Ἀπριλίου 2014, σέ γνωστά κέντρα τους.
Στόν χῶρο πού
συγκεντρώνονται τοποθετοῦν ἕνα τραπέζι. Πάνω στό τραπέζι τοποθετοῦν ἄζυμο ψωμί
καί κόκκινο κρασί. Τό ψωμί καί τό κρασί θεωροῦνται ἁπλά σύμβολα τῆς θυσίας τοῦ
Ἰησοῦ καί τά ὀνομάζουν «ἐμβλήματα». Ἡ τελετή ξεκινᾶ μέ ὁμιλία σχετική μέ τόν
θάνατο τοῦ Ἰησοῦ. Σ’ αὐτή ἐπαναλαμβάνονται οἱ χιλιαστικές πλάνες γιά τό πρόσωπο
τοῦ Θεανθρώπου καί γιά τό μυστήρι τῆς Θείας Ευχαριστίας. Μετά τήν ὁμιλία
περιφέρονται τά ἐμβλήματα, πρῶτα τό ψωμί καί ὕστερα τό κρασί, μεταξύ τῶν
παρόντων χιλιαστῶν. Τά ἐμβλήματά τους ὅμως δέν ἔχουν τό δικαίωμα νά τά λάβουν
ὅλοι οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι συμβαίνει στήν Ὀρθόδοξη
λατρεία τῆς Ἔκκλησίας μας, ὅπου μετέχουμε ὅλοι οἱ πιστοί στά Ἄχραντα Μυστήρια
μας. Ἀπό τό ψωμί καί τό κρασί τους λαμβάνουν μόνο ὅσοι ἀνήκουν στίς 144.000,
«στό μικρό ποίμνιο» ὅπως τό ὀνομάζουν, πού θά ζήσουν στόν οὐρανό καί θά εἶναι
συγκυβερνῆτες μαζί μέ τόν Χριστό. Ὅλοι οἱ ἄλλοι θά ἔχουν ἁπλά τήν «ἐπίγεια
ἐλπίδα». Αὐτοί, ἐάν μείνουν πιστοί στήν ἑταιρεία τούς καί ἐργάζονται γιά νά
προσηλυτίσουν ἄλλους, θά ζήσουν χίλια χρόνια σ' ἕνα ἐπίγειο παράδεισο κάτω ἀπό
θεοκρατική κυβέρνηση. Διαφορετικά θά ἐξοντωθοῦν ἀπό τόν Ἰεχωβά στόν Ἀρμαγεδῶνα.
Οἱ Ἕλληνες χιλιαστές δέν ἔχουν δικαίωμα νά συµµετέχουν στά ἐµβλήµατά τους,
καθώς ὅλοι τους ἀνήκουν στήν ἐπίγεια τάξι καί ὄχι στό «µικρό ποίµνιο», στίς
144.000 ἐκλεκτούς, πού ὁ ἀριθµός τους συµπληρώθηκε τό 1935, ὅπως ἀναφέρουν οἱ
ἴδιοι στό περιοδικό τους «Σκοπιά» (τεῦχος τῆς 15-6-1992, σελ. 23).
Αὐτή εἶναι ἡ «ἀνάµνησι
τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ» στήν ὁποία μᾶς καλοῦν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ καί γι’
αὐτή τήν ἐκδήλωση ξεσήκωσαν ὅλη τήν Ἑλλάδα.
Ἐδῶ, ὅµως,
ἐγείρεται ἕνας προβληµατισµός. Ἀφοῦ καί οἱ ἴδιοι οἱ χιλιαστές δέν λαµβάνουν τά
ἐµβλήµατα τῆς ἀνάµνησης, γιατί καλοῦν καί ἐµᾶς νά συµµετέχουµε στήν ἔκδηλωσί
τους;
Ὁ λόγος πού τό κάνουν εἶναι καθαρά προπαγανδιστικός. Ἐπιθυµοῦν νά
σπείρουν στήν καρδιά καί στόν λογισµό τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τήν ἀµφιβολία γιά τό πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος
Χριστοῦ καί τήν ἀµφισβήτησι σχετικά
µέ τό µυστήριο τῆς Θείας Εύχαριστίας.
Ἄν ὁ Ἰησοῦς
Χριστός ἦταν ὁ «µέγας Ἀρχιδοῦλος», δηλαδή ἁπλά ἕνας καλός ἄνθρωπος, τόν ὁποῖον
ὁ Θεός ὑπερύψωσε ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους, γιά νά εἶναι δεύτερος µετά τόν
Πατέρα κατά τό µεγαλεῖο καί τήν δύναµι καί τήν ἐξουσία, ὅπως διδάσκουν, τότε
σωτηρία δέν θά ὑπῆρχε. Ἕνας ἄνθρωπος δέν µποροῦσε νά σώσῇ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα,
παρά µόνο τόν ἑαυτό του. Ὁ Ἰησοῦς ὅµως δέν εἶναι µόνο ἄνθρωπος. Δέν εἶναι ἕνας
ἀρχιδοῦλος, ὅπως διακηρύσσουν. Δέν εἶναι ὁ καλύτερος ἄνθρωπος τῆς γῆς. Εἶναι ὁ αἰώνιος Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό
δεύτερο Πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος, ὁ Ὁποῖος συµµετεῖχε στήν δηµιουργία
τοῦ κόσµου καί σέ συγκεκριµένη χρονική στιγµή παρενέβη στήν ἀνθρώπινη ἱστορία,
γιά νά λυτρώσῃ τά πλάσµατά Του. Σαρκώθηκε µέ τήν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος
στά σπλάχνα τῆς ὑπερευλογηµένης Μαρίας, ἡ ὁποία δίκαια ὀνοµάστηκε Θεοτόκος, ἀφοῦ
κυοφόρησε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Ὡς τέλειος ἄνθρωπος ὁ Ἰησοῦς, κήρυξε, προσέφερε θαύµατα,
σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε, καί µέ τήν Ἀνάληψί Του ἀνέβασε ὡς Θεός στά δεξιά τοῦ
Πατρός τήν ἀνθρώπινη φύσι. Ὅλα αὐτά µᾶς τά τονίζει θαυµάσια ἡ Ἁγία Γραφή. Ὁ Ἰησοῦς
εἶναι ὁ «πρῶτος καί ὁ ἔσχατος καί ὁ ζῶν» (Ἀποκάλ. α’, 17-18), εἶναι «ὁ ἀληθινός
Θεός καί ζωή αἰώνιος» (Α’ Ἰωάνν. ε', 20), ὁ Ὁποῖος ἔχει δικά Του «πάντα ὅσα
ἔχει ὁ Πατήρ» (Ἰωάνν. ιστ’, 15). Εἶναι Ἐκεῖνος πού διεκήρυξε «ὁ ἑωρακώς ἐµέ ἕωρακε
τόν Πατέρα» (Ἰωάν. ιδ’, 9). Εἶναι Αὐτός πού προφήτευσε ὁ Ἠσαΐας «Θαυµαστός
σύµβουλος, Θεός Ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ µέλλοντος αἰῶνος...»
(Ἡσ. θ’, 6-7). Εἶναι Αὐτός πού, ὅταν τόν εἶδε Ἀναστηµένον ὁ µαθητής Του Θωµᾶς,
φώναξε µέ ὅλη τήν δύναµι τῆς ψυχῆς του: «Ὁ Κύριός µου καί ὁ Θεός µου» (Ἰωάνν.
20, 28).
Μέ αὐτόν τόν
Κύριο καί Θεό µας ἑνωνόµαστε ὅλοι ἐµεῖς οἱ πιστοί Του, καθώς γινόµαστε µέλη τοῦ
σώµατός Του µέ τό Βάπτισµά µας. Καί ὅπως ὅλα τά µέλη ἑνός σώµατος τρέφονται ἀπό
τό ἴδιο τό σῶµα, ἔτσι καί ἐµεῖς τρεφόµαστε µέ τό Σῶµα καί τό Αἷµα τοῦ Κυρίου,
πού ὁ Ἴδιος µᾶς προσφέρει. Καί µεταλαµβάνουµε τόν ἁγιασµένο ἄρτο καί οἶνο ὄχι
ὡς ἀνάµνησι, ὄχι ὡς ἁπλά σύµβολα τῆς θυσίας, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ,
ἀλλά ὡς πραγµατικό Σῶµα καί Αἷµα Χριστοῦ, ὅπως σαφέστατα καί σέ πολλά σηµεῖα
διδάσκει τό Εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο παρερµηνεύουν καί κακοποιοῦν οἱ χιλιαστές.
Ἀγαπητοί,
Ὁ Θεός ἔδωσε
τήν ἐλευθερία σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά ἀποφασίζουν τήν σωτηρία ἤ τήν
ἀπώλειά τους. Ἡ Ἐκκλησία ὅµως ὀφείλει νά ἐνηµερώνῃ γιά τούς κινδύνους, πού
ἐλλοχεύουν πίσω ἀπό τά προσωπεῖα τοῦ συγχρόνου πνευµατικοῦ δουλεµπορίου. Δέν µισοῦµε
τόν αἱρετικό, ἀλλά καταγγέλλουµε τήν αἵρεσι καί παρακαλοῦµε ὅλους τούς Ὀρθοδόξους
Χριστιανούς νά ἀποµακρυνθοῦν καί νά µήν συµµετέχουν σέ συγκεντρώσεις αἱρετικῶν.
Τέλος, ἡ
προτροπή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου μᾶς ὑποδεικνύει πιά πρέπει νά εἶναι
ἡ στάσι µας ἀπέναντι στούς αἱρετικούς: «Ἔαν
κάποιος δέν γνωρίζει καλά τήν Χριστιανική πίστη, ἄς ἀποφεύγει τίς συναναστροφές
µέ αἱρετικούς καί ἄς ἀποµακρύνεται ἀπό τίς συγκεντρώσεις τους. Διότι καί τόν
αἱρετικό δέν µπορεῖ νά τόν ὠφελήσῃ καθόλου, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ἀποκοµίζει µεγάλη
βλάβη ἀπό τήν αἵρεση. Ὅσοι, λοιπόν, (μᾶς λέει ὁ Ἅγιος) συναναστρέφονται αὐτούς τούς βλάσφηµους, παίρνουν µεγάλο µέρος τῆς
ἀσεβείας τους».
Μέ πατρική
ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
