Ο
ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Πρός τόν ἱερόν
κλῆρον, τίς μοναστικές ἀδελφότητες
καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς καθ’
ἡμᾶς θεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,
Σήμερα, αὐτή τή μεγάλη θεομητορική ἑορτή τῆς Κοιμήσεως
τῆς Θεοτόκου, οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί σέ ὅλο τόν κόσμο τιμοῦν τήν Παναγία Μητέρα
μας. Ὅπου ὑπάρχει Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ πονεμένη ψυχή τοῦ Χριστιανοῦ
γονατίζει ἐμπρός στήν ἁγία της εἰκόνα, ἀποθέτει μέ ἐμπιστοσύνη τό φορτίο τῶν
προβλημάτων της, εὐγνωμονεῖ γιά τίς εὐεργεσίες της καί ζητάει τίς πρεσβεῖες
της.
Ἡ Παναγία
τιμᾶται ἰδιαιτέρως σήμερα στήν Ἑλλάδα μας. Δέν ὑπάρχει χωριό ἤ πολιτεία πού νά μήν ἔχει ναό στό ὄνομά της, πού νά μήν
ἀκούγονται ὕμνοι καί ψαλμοί τῆς μεγάλης μας Μητέρας αὐτό τόν θεομητορικό μῆνα
τοῦ Αὐγούστου. Ἀπό τότε πού οἱ Ἕλληνες
δέχθηκαν τήν πίστι τοῦ Χριστοῦ ἔκαναν τήν Μητέρα Του καί δική τους Μητέρα.
Τήν ἔκαναν πολιοῦχο στή βασιλίδα τῶν πόλεων, τήν ἔταξαν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τους,
τήν ὕψωσαν ὡς σεπτό σύμβολο τοῦ πολιτισμοῦ τους, τήν προσκύνησαν οἱ γενεές τῶν
προγόνων καί τῶν πατέρων μας μέ πίστι θερμή, μέ δέος ἄμετρο, μέ μύρια «χαῖρε» καί
θυμιάματα.
Ἐμπρός στίς ὡραῖες, στίς ἀχειροποίητες καί θαυματουργές ἀλλά
καί στίς σύγχρονες εἰκόνες της, οἱ Ἕλληνες ἔκλαψαν, φανέρωσαν τούς πόνους, τούς
πόθους, τή λαχτάρα τους, ἔκαναν παρακλήσεις καί τάματα. Τήν ἔνοιωσαν οἱ
ἁγιασμένοι, οἱ ἡρωικοί, οἱ γενναῖοι πρόγονοί μας ὡς Μάνα γλυκιά, στοργική,
οὐράνια σκέπη, στήλη ὁλοφώτεινη πού πάντοτε φώτιζε τή ζωή τους, μεσίτρια,
προστάτιδα καί σώτειρα.
Πάντα ἀκουμποῦσαν μέ ἐμπιστοσύνη
καί ἀφοσίωσι στή χάρι της.
Καί ἡ Παναγία μας;
Οὐδέποτε
ἐγκατέλειψε τούς Ἕλληνες
καί τήν Ἑλλάδα. Κάθε ἱστορικό καί ἁγιασμένο μοναστῆρι της, κάθε ἱερό
προσκύνημά της ἔχει νά ἀπαριθμήσῃ μεγάλα καί συγκλονιστικά θαύματα πού
βεβαιώνουν καί διαλαλοῦν τήν ἄμετρη ἀγάπη καί τή στοργή τῆς Παναγίας στούς
Ἕλληνες. Πόσα, ἀλήθεια, θαύματα δέν ζήσαμε στίς μέρες μας, διά τῶν ὁποίων
μιλάει ἡ Παναγία γιά τήν παντοδυναμία τοῦ Υἱοῦ της, ἀλλά καί τήν ἀνύστακτη
φροντίδα της γιά ἐμᾶς!
Μήπως καί γιά τήν Πατρίδα μας δέν ἦταν καί ἐξακολουθεῖ νά
εἶναι ἡ Παναγία, ἀληθινή σκέπη καί προστάτιδα; Κάθε σπιθαμή τῆς ἑλληνικῆς γῆς
πού εἶναι ποτισμένη μέ αἷμα ἁγίων καί ἡρῴων καί στολισμένη μέ δόξα καί
μεγαλεῖο, εἶναι καί εὐλογημένη ἀπό τά πανάχραντα χέρια της. Δέν εἶναι φαντασία
ὁ λόγος μας αὐτός. Ὅποιος μελετᾶ τήν καθαρή, τήν ἀνόθευτη ἑλληνική ἱστορία,
ὅποιος ἀναζητεῖ τήν ἀλήθεια, μπορεῖ νά διαπιστώσῃ τοῦ λόγου τοῦ ἀληθές.
Ἡ Παναγία πάντοτε προστάτευσε
καί προστατεύει τό Ἔθνος μας, τό διέσωσε καί τό διασῴζει. Ἀντιπροσωπευτικά νά ὑπενθυμίσουμε ἐλάχιστα
γεγονότα.
Τό 626 μ.Χ., ἡ Παναγία μας ἐνθάρρυνε τούς πολιορκημένους ἀπό τούς
Ἀβάρους, χριστιανούς τῆς Βασιλευούσης. Ὁ πολυάριθμος ἐχθρός ἡττήθηκε καί οἱ
χριστιανοί χαιρέτισαν τήν Παναγία «ὡς βροντήν τούς ἐχθρούς καταπλήττουσαν».
Στούς ἀγῶνες τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας ἡ Παναγία μας δέν ἔπαυσε νά θεωρῆται
ἀπό τήν ἐθνική συνείδησι τῶν Ἑλλήνων ὡς προστάτιδα τοῦ Γένους.
Ὁ Γέρος τοῦ
Μωριᾶ, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,
καλοῦσε συνεχῶς τήν Κυρία Θεοτόκο σέ βοήθεια. Κάποτε εἰσῆλθε σέ ἕνα ἐξωκκλήσι,
γονάτισε ἐμπρός στήν ἁγία εἰκόνα της, τήν παρακάλεσε καί εἶπε: «Παναγιά μου,
βοήθησε καί τούτη τή φορά τούς Ἕλληνες νά ἐμψυχωθοῦν».
Ὁ στρατηγός
Καραϊσκάκης, ἀσθενής ἀπό τούς
ἐξαντλητικούς ἀγῶνες του γιά τήν Πατρίδα, κατέφυγε στήν Ἱερά Μονή Προυσσοῦ καί
θερμά παρακάλεσε τήν Προυσιώτισσα γιά τήν ὑγεία του καί γιά τήν Ἑλλάδα.
Ὁ πυρπολητής
Κωνσταντῖνος Κανάρης, ὅταν νικητής
βραβεύτηκε μέ δάφνινο στεφάνι, τό στεφάνι τό κατέθεσε στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας
καί γονατισμένος προσευχήθηκε καί εὐχαρίστησε τήν Παντάνασσα γιά τή βοήθειά
της.
Σάν σήμερα, βέβαια, τό 1940, οἱ τάχα φίλοι τῆς Ἑλλάδος βύθισαν στό
λιμάνι τῆς Τήνου τό ἀντιτορπιλικό «Ἕλλη» πού ἦταν ἀγκυροβολημένο ἐκεῖ γιά νά
τιμήσῃ τήν Μεγαλόχαρη. Πόσο ὅμως στή συνέχεια βοήθησε ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός
τούς Ἕλληνες στά ἑλληνοαλβανικά βουνά! Προφθάσαμε καί γνωρίσαμε αὐτόπτες
μάρτυρες, ἀξιωματικούς καί ὁπλῖτες, οἱ ὁποῖοι μᾶς διηγήθηκαν τά μεγαλεῖα καί
τήν προστασία τῆς Παναγίας.
Πάντοτε καί
σήμερα, ἡ Κυρία Θεοτόκος ἀγαποῦσε καί ἀγαπᾶ τήν Ἑλλάδα μας καί τούς Ἕλληνες. Δέν
τήν ἀγαποῦν ὅμως οἱ Ἕλληνες. Οἱ σημερινοί Ἕλληνες, οἱ εὐηργετημένοι καί εὐεργετούμενοι, οἱ ἀπόγονοι μαρτύρων, ἁγίων καί ἡρώων δέν πιστεύουν,
δέν ἀγαποῦν, δέν τιμοῦν, δέν δέχονται, δέν
εὐγνωμονοῦν τήν Παναγία μας. Δέν πιστεύουν, δέν νοιώθουν, δέν
ἀποδέχονται τήν σκέπη καί τήν προστασία της, τήν Ὑψηλοτέρα τῶν Οὐρανῶν, δέν στηρίζονται,
δέν ἐλπίζουν στίς πρεσβεῖες της.
Κατακλύζονται βέβαια σήμερα οἱ Ἱεροί Ναοί καί τά ἱερά
προσκυνήματα τῆς Παναγίας ἀπό πιστούς χριστιανούς. Δέν εἶναι ὅμως μόνο αὐτοί οἱ
εὐεργετημένοι Ἕλληνες. Εἶναι τόσοι ἄλλοι ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, οἱ ὁποῖοι
δέχθηκαν καί δέχονται τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, ἀλλά δέν τήν τιμοῦν, δέν
τήν εὐχαριστοῦν. Ἀντί εὐχαριστίας καί εὐγνωμοσύνης, περιφρονοῦν, ὑποτιμοῦν,
προσβάλλουν, βλασφημοῦν καί μάλιστα ἀσεβέστατα τήν μεγάλη μας Μητέρα.
Ἡ Παναγία μας,
ἀγαπητοί, δέν εἶναι φανταστικό πρόσωπο. Ὅπως ὑπογραμμίσαμε, μέ τά θαύματά της, πού μόνο σκοτισμένοι καί ἀνόητοι τά
ἀμφισβητοῦν, κάνει καθημερινά σέ ἐμᾶς αἰσθητή
τήν παρουσία της καί τήν ἀγάπη της.
Ὅλοι μας, κληρικοί καί λαϊκοί, αὐτές τίς ἡμέρες τῆς συγχύσεως τῶν πνευμάτων, ἄς συστρατευθοῦμε καί ἄς ἀγωνισθοῦμε γιά νά ἐξαλειφθῇ ἡ ἀσέβεια,
ἡ ἀγνωμοσύνη πρός τήν Παναγία μας, ἀλλά
καί ἡ βλασφημία τῶν Ἑλλήνων. Εἶναι
φοβερό, ἀπίστευτο καί ἀπαράδεκτο, ἡ εὐεργετημένη Πατρίδα μας νά βρίζῃ
τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό καί σώτειρα
τοῦ Γένους μας.
Κληρικοί, λαϊκοί, νέοι, νέες, ἄντρες, γυναῖκες,
πανέλληνες, ἄς θρονιάσουμε τήν Παναγία στήν καρδιά μας, ἄς τήν κάνουμε πρότυπό μας, Μητέρα μας ἀληθινή.
Σήμερα, ἀγαπητοί, πού ἡ πατρίδα διέρχεται τόσες κρίσεις
καί κινδυνεύει, ἄς γονατίσουμε ἐμπρός στήν Παναγία μας, νά τήν παρακαλέσουμε
θερμά γιά νά λυτρώσῃ καί νά ἐλευθερώσῃ τήν Ἑλλάδα μας. Ἄς φωνάξουμε ὅλοι μας: «Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων σου καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἁπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως».
Μετά πατρικῶν εὐχῶν,
O ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
