Τη δεύτερη Παρασκευή της Μεγάλης Σαρακοστής ψάλλεται η Β΄ στάση των Χαιρετισμών. Ακούγονται οι επόμενοι 6 Οίκοι. Αυτοί αναφέρονται στην Παναγία μας, σε σχέση όμως με το γεγονός της Γέννησης και μέχρι την Υπαπαντή.
Οι βοσκοί άκουσαν τους αγγέλους, που έψαλλαν για τον Χριστό που έγινε άνθρωπος. Και τρέχοντας όπως τα πρόβατα προς τον τσοπάνη τους, τον βλέπουν σαν αγνό αρνί, που μεγάλωσε στην κοιλιά της Παναγίας. Και τότε την ύμνησαν λέγοντας: Χαρά σε σένα που έγινες μητέρα του βοσκού και του προβάτου αλλά και το μαντρί που όπου προστατευόμαστε εμείς, οι άνθρωποι. Εσύ είσαι η ασπίδα για τους αόρατους εχθρούς μας κι αυτή που μας ανοίγεις τις πόρτες του Παραδείσου. Μαζί σου χαίρονται οι ουρανοί και η γη και στήνουνε χορό μαζί τα επίγεια και τα επουράνια. Οι Απόστολοι πάντα θα μιλούν για σένα κι οι Μάρτυρες θα γίνονται ανίκητοι παίρνοντας θάρρος από σένα. Η πίστη μας βρίσκει ασάλευτο στήριγμα σε σένα και λάμπει πάνω σου το φως της χάρης του Θεού. Ο Άδης έμεινε γυμνός από τη δύναμή του κι εμείς με σένα φορέσαμε τη στολή της δόξας.
Οι μάγοι είδαν το αστέρι που φώτιζε τον δρόμο του Θεού και ακολούθησαν την ήμερη λάμψη του. Και κρατώντας το σαν λυχνάρι, έψαχναν να βρούνε τον δυνατό βασιλιά. Κι έφτασαν σ΄ Αυτόν που ήταν άφθαστος και με χαρά του έψαλαν:
Οι Μάγοι που ήρθανε στη φάτνη είδανε στα χέρια της Παναγίας τον δημιουργό όλων των ανθρώπων. Και κατάλαβαν ότι ήταν βασιλιάς, αν και είχε πάρει τη μορφή δούλου. Έτσι, με σπουδή πρόσφεραν τα δώρα τους, λατρεύοντάς Τον και με τα λόγια αυτά χαιρέτισαν την μητέρα Του: Χαίρε, μητέρα του άστρου που δε δύει ποτέ, εσύ που είσαι η αυγή της μέρας που φανέρωσε το μεγάλο μυστήριο. Εσύ έσβησες το καμίνι της απάτης και συ φωτίζεις τους πιστούς του Τριαδικού Θεού. Κατέβασες από τον θρόνο του απάνθρωπο τύραννο και φανέρωσες τον Χριστό ως φιλάνθρωπο Κύριο. Μας λυτρώνεις από τη θρησκεία των ειδώλων και μας σώζεις από τη λάσπη όπου ήμαστε βουτηγμένοι εξαιτίας των κακών μας έργων. Με σένα πήρε τέλος η λατρεία της φωτιάς (οι Χαλδαίοι – Πέρσες ήταν πυρολάτρες), ενώ η χάρη σου σβήνει τα πάθη που μας καίνε. Στη σωφροσύνη οδηγείς τους πιστούς και για όλες τις γενιές είσαι βαθιά χαρά.
Οι μάγοι, αφού έγιναν θεόπνευστοι κήρυκες, επέστρεψαν στη Βαβυλώνα. Έτσι επαληθεύτηκε η προφητεία, καθώς κήρυξαν τον Χριστό σε όλους και άφησαν πίσω τον φαντασμένο Ηρώδη, ανίκανο να ψάλει:
Χριστέ, έφερες στην Αίγυπτο το φως της αλήθειας κι έτσι έδιωξες το σκοτάδι της ψευτιάς. Από τη δύναμή σου έπεσαν ανήμπορα τα είδωλα κι όσοι ελευθερώθηκαν από αυτά, με τα λόγια αυτά χαιρέτισαν τη Θεοτόκο: Χαίρε εσύ που ανυψώνεις τους ανθρώπους και ρίχνεις κάτω τους δαίμονες, εσύ που πάτησες κάθε πλάνη αυτών που θέλουν να μας εξαπατήσουν και μας φανέρωσες τον δόλο που κρύβεται στα είδωλα. Όπως αφανίσθηκε ο Φαραώ στην Ερυθρά θάλασσα και η πέτρα ανάβλυσε νερό μέσα στην ερημιά, έτσι κι εσύ αφάνισες τον διάβολο κι έδωσες νερό σ΄ αυτούς που διψούσαν για ζωή. Σαν τη στήλη της φωτιάς οδηγείς τους ανθρώπους που ζουν στο σκοτάδι και σκεπάζεις τον κόσμο περισσότερο κι απ΄ το πιο πλατύ σύννεφο. Όπως έθρεψε το μάννα τους Ισραηλίτες στην έρημο, έτσι μας τρέφεις κι εσύ και υπηρετείς στο άγιο και πλούσιο τραπέζι του Θεού. Έγινες για μας, τους ανθρώπους, η Γη της Επαγγελίας, γιατί από σένα πηγάζει το μέλι και το γάλα.
Προτού κλείσει τα μάτια ο Συμεών (ο ιερέας που δέχθηκε στην αγκαλιά του τον Χριστό στην Υπαπαντή) σ΄ αυτόν τον ψεύτικο κόσμο, Σε κράτησε ως Βρέφος στα χέρια του κι αποκαλύφθηκες σ΄ αυτόν ως τέλειος Θεός. Τότε εκείνος, έκπληκτος από τη σοφία Σου, που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, έψαλε:
|
