Απλά, απαλά θά κάνετε τό καθετί. Δέν θά κάνετε τίποτε μέ σκοπιμότητα.
Νά μή λέτε, “θά τό κάνω έτσι, γιά νά έλθει αυτό τό αποτέλεσμα”, αλλά θά τό κάνετε έτσι απαλά, χωρίς νά τό ξέρετε.
Δηλαδή Προσεύχεσθε απλά καί δέν σκέφτεσθε τί θά χαρίσει ο Θεός μές στήν ψυχή σας. Δέν κάνετε υπολογισμούς. Ξέρετε, βέβαια, τί χαρίζει ο Θεός στήν επαφή μαζί Του, αλλά είναι σάν νά μήν ξέρετε.
Νά μήν τό συζητάτε ούτε μέ τόν εαυτό σας. Έτσι, όταν λέτε τήν ευχή “Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησον μέ”, νά τή λέτε απαλά, απλά καί νά μή σκέφτεσθε τίποτε άλλο παρά μόνο τήν ευχή. Αυτά είναι πολύ λεπτά πράγματα καί χρειάζεται νά επενεργήσει η χάρις τού Θεού.
Η καρδιά σας νά είναι απλή, όχι διπλή καί ανειλικρινής, αγαθή κι όχι πονηρή καί ιδιοτελής. Τήν απλή καί αγαθή ψυχή όλο τήν επιζητούν, αναπαύονται σ΄ εκείνη, τήν πλησιάζουν χωρίς φόβο, χωρίς υποψία. Καί η ίδια ζεί μέ εσωτερική ειρήνη, έχει αγαθή σχέση μ΄ όλους τους ανθρώπους καί μ΄ όλη τήν κτίση.
Ο αγαθός, ο καλοκάγαθος, αυτός πού δέν έχει πονηρούς λογισμούς, ελκύει τήν χάρι τού Θεού. Κυρίως η αγαθότητα καί η απλότητα ελκύουν τήν χάρι τού Θεού, είναι οι προϋποθέσεις, γιά νά έλθει ο θεός καί “μονήν ευρήσει”. Αλλά πρέπει νά... γνωρίζει ο αγαθός καί τίς πονηρίες τού διαβόλου καί τών ανθρώπων, διότι πολύ θά ταλαιπωρείται, αλλιώς θά έπρεπε νά ζεί σέ κοινωνία αγγέλων.