Κάποια
κυρία που εξομολογούνταν για πρώτη φορά
σ’ αυτόν, του είπε στο τέλος:
-
Εγώ, πάτερ μου, θα προτιμούσα να εξομολογούμαι σε κάποιον Πνευματικό που είναι
γέρος και τυφλός…
Και
ο Γέροντας με ετοιμότητα:
-
Αν ήταν και κουφός, ακόμη καλύτερα!
________
-
Πως θα
βελτιωθούμε, Γέροντα; Όλο στα ίδια και στα ίδια μένουμε.
-
Παιδί μου,
πολλή προσευχή και θα δεις τη βελτίωση. Πώς να το κάνουμε; Δεν υπάρχει κανένα
μαγικό ραβδί να το χτυπήσουμε και να έλθει αυτόματα η χριστιανική προκοπή.
________
-
Ποιος νηστεύει
καλύτερα , πάτερ, σε περίοδο νηστείας, αυτός που τρώει δυο πιάτα ανάλαδη
φασουλάδα, χαλβά κ.λπ. ή αυτός που τρώει ένα αυγό σφικτό;
-
O πρώτος! Ο δεύτερος κάνει απλώς
δίαιτα.
________
-
Ανησυχώ πολύ
για τα παιδιά μου, μήπως πάθουν τίποτε, μήπως τους συμβεί κάτι κακό. Βάζω
χίλια-δυο με το μυαλό μου.
Η απάντηση του Γέροντα ήρθε ταχύτατα,
σε έντονο ύφος και συγχρόνως συγκλονιστική:
-
Και ποιος σου
είπε ότι τα παιδιά είναι δικά σου; Του Θεού είναι! Προβατάκια Του είναι και σε
έχει βάλει να τα φυλάς.
_________
«Πολλοί
γράφουν καπνίζοντας και καπνίζουν γράφοντας και γράφουν ό,τι τους καπνίσει»...
