Εάν καθαρίσει κάποιος τον εαυτόν του από αυτά τα πνεύματα, πλησίασε τη Βασιλεία των Ουρανών.
Υπάρχει ανάγκη από αγρυπνία, προσευχή, ψαλμωδία, νηστεία και υπομονή για να αποκτήσει κάποιος αυτές τις αρετές. Αυτός που είναι άγρυπνος και νηφάλιος στην προσευχή τα αποκτά όλα αυτά και γίνεται εργάτης του Θεού. Αυτός θα κτυπήσει την πόρτα και αμέσως θα τον ακούσει και θα του πει «εύγε, καλέ και έμπιστε δούλε! Αποδείχθηκες αξιόπιστος σε μικρές υποθέσεις, γι’ αυτό θα σου εμπιστευθώ μεγαλύτερες. Έλα και εσύ να γιορτάσεις μαζί με τον Κύριό σου επειδή έκανες το θέλημά μου». Αυτός ανταμείφθηκε και τώρα χαίρεται στον παράδεισο μαζί με όλους τους αγίους, γιατί πήρε την ανταμοιβή του ανάλογη με την υπόσχεση, όπως είπε ο Κύριος, «να είστε άγιοι, όπως είμαι και εγώ άγιος».
Ας αποκτήσουμε την αγιοσύνη, διότι είναι ναός του Θεού. Και όποιος την αποκτήσει κατοικεί μέσα του ο Χριστός.
Στην αμεριμνία, δηλαδή στη νηστεία χωρίς περισπασμούς, αναπαύεται το Άγιο Πνεύμα. Διότι και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ως παράδειγμα, για να μας δείξει το δρόμο του θελήματος του Θεού, νήστεψε και αυτός σαράντα ημέρες και σαράντα νύκτες. Και όσοι την τηρήσουν, γίνονται ένα με αυτήν, διότι αυτός που νηστεύει Τετάρτη και Παρασκευή παρακαλεί τον Θεό και είναι αντίθετος με τους Ιουδαίους και έχει θέση κοντά στον σταυρωθέντα Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Αδελφοί, γνωρίζετε ότι όπως ακριβώς ο Επίσκοπος είναι στη θέση του Πατέρα, έτσι και αυτός πάλιν είναι στη θέση του Χριστού που ήλθε και υπηρέτησε και δεν υπηρετήθηκε και βάστασε όλα τα βάρη μας.
Τί είναι εκείνο που έκανε ο Κύριος και Σωτήρας για να μας οδηγήσει ώστε να ζούμε πάντοτε με ταπεινοφροσύνη; Αφού πήρε λεκάνη, έπλυνε τα πόδια των μαθητών λέγοντας, «σας υπέδειξα δρόμο σωτηρίας· έτσι θα ονομασθείτε υιοί φωτός».
Οι δε ιερείς είναι εικόνες των αρχαγγέλων, στους οποίους ανέθεσε ως έργο η Εκκλησία την επιστροφή όσων έπεσαν στην πλάνη και να τους οδηγήσουν στο σωστό δρόμο. Εάν κάποιος είναι υγιής στο σώμα και δεν εργάζεται πνευματικά, αλλά ζει με υποκρισία, φιλονικεία, φθόνο, κενοδοξία και οργή, αυτός δεν πρέπει να τρώει (όπως γράφει ο Απ. Παύλος). Τί σημαίνει να «τρώει», παρά το ότι, όποιος είναι ένοχος αυτών των έργων, να μη μεταλαμβάνει το αίμα του Χριστού και στη σύναξη της Κυριακής να μην απλώνει το χέρι του στο σώμα του Χριστού χωρίς να ωφελείται.
… Γιατί θεραπεύοντας τις ψυχές των αδελφών που έχουν ανάγκη θα αναπαύσει το Πνεύμα του Θεού. Ας μη κουραζόμαστε να εργαζόμαστε στον αγρό του Κυρίου, ιδιαίτερα γιατί έχουμε καλλιεργηθεί απ’ αυτόν, διότι όσα σπείρει κάποιος, τόσα και θα θερίσει. Διότι δεν χάνει ποτέ, όποιος έδωσε στον Θεό. Σ’ αυτόν θα δώσει ό,τι υποσχέθηκε, όσα «μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και ούτε που τα έβαλε ο λογισμός του ανθρώπου». Τόσα πολλά «ετοίμασε ο Θεός σε όσους τον αγαπούν».
Αδελφοί, ας αγωνισθούμε και εμείς σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο, φθαρτό και μάταιο αιώνα. Να είμαστε νηφάλιοι και πρόθυμοι στην αγρυπνία, στη νηστεία, στην ταπεινοφροσύνη, στην ανδρεία, στη φρόνηση, στην πίστη προς τον Χριστό, στην προσευχή και δέηση προς τον Κύριο, θεωρώντας την προσευχή μεγάλο έργο, χωρίς να παραλείπουμε να κάνουμε τις ημερήσιες προσευχές μέχρι την έκτη και εννάτη ώρα, γιατί την τρίτη ώρα παραδόθηκε ο Κύριος, την έκτη σταυρώθηκε, την εννάτη παρέδωσε το πνεύμα στον Πατέρα. Όταν κάνουμε αυτές τις ακολουθίες πάντοτε θυμόμαστε τον Θεό.
Είναι εξ ολοκλήρου νεκρός και βρίσκεται μεταξύ των νεκρών, όποιος νομίζει ότι ζει στη γη, απέθανε όμως εξ αίτιας της αμέλειάς του.
Εάν κάνουμε το θέλημά Του, θα φθάσουμε στην αιώνια ανάπαυση και δεν θα μας στερήσει τίποτε, όπως είπε η φωνή του Κυρίου. «Οι δικοί μου θα μισήσουν το χρυσάφι και το ασήμι και την απόκτηση των αγαθών αυτού του αιώνα και τις φθαρτές τροφές.
Αυτούς εγώ θα τους πάρω μαζί μου στο μέλλοντα αιώνα και θα τους κατατάξω μεταξύ των προφητών, των αποστόλων και όλων των αγίων για αμέτρητα χρόνια και στη ζωή αύτη δεν θα υπάρχει τέλος». Διότι λάμπουν τα πρόσωπα όλων των αγίων και είναι φωτεινότερα εφτά φορές περισσότερο από τον ήλιο.
Ας φροντίσουμε να αξιωθούμε τέτοιας δόξας, αδελφοί, και με πρόθυμη καρδιά να εργαζόμαστε για τον Κύριο, ώστε και εμείς να βρεθούμε στα δεξιά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον οποίον ανήκει η δόξα και η δύναμη τώρα και πάντοτε και στους ατελεύτητους αιώνες. Αμήν.
(Αρχ. Επιφανίου Ευθυβούλου, Αγίου Επιφανίου Κύπρου, Ανέκδοτη πνευματική ομιλία Περί Χριστιανικής Πολιτείας και Διαγωγής, έκδ. «Ορθόδοξο Πνευματικό Κέντρο Λεμεσού»)
[Μετάφραση κειμένου από Α. Χριστοδούλου, Θεολόγο]
