Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 61 )
Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΚΟΣΜΑΣ
Πρός τούς Παν/τους Ἱεροκήρυκας, Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς,
Ὁσιωτάτους Μοναχούς καί Μοναχάς
καί τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε»!
Τέκνα ἐν Κυρίῳ σαρκωθέντι ἀγαπητά,
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καλεῖ ὅλους μας αὐτή τήν ἁγία καί μεγάλη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, νά δοξάσουμε τόν Σαρκωθέντα Κύριο καί Θεό μας. Καί ἐμεῖς, πιστά τέκνα τῆς μητρός μας Ἐκκλησίας, πού θέλουμε νά ζήσουμε συνειδητά τήν ἑορτή τῆς κατά Σάρκα Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας, μέ θερμή πίστι, ἀγάπη καί εὐγνωμοσύνη, γονατίζουμε ἐμπρός στή φάτνη καί ὁλόψυχα δοξάζουμε τόν Νηπιάσαντα Κύριο.
Μᾶς ὁδηγεῖ σήμερα στήν καρδιακή δοξολογία ἡ ἄπειρη ἀγάπη Του καί ἡ ἄκρα ταπείνωσίς Του. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε: «Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν» (Ἰω. γ΄, 16).
Ἄμετρη ἡ ἀγάπη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας γιά τόν ἄνθρωπο. Τό σχέδιο τῆς ἀγάπης Του ἦταν «ἀποκεκρυμμένον ἐν Θεῷ ἀπό τῶν αἰώνων» (Ἐφεσ. γ΄, 9), ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Ἐφεσίους. Διά μέσου τῶν αἰώνων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, κανείς δέν τό ἐγνώριζε. Οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος.
Τή νύκτα ὅμως τῶν Χριστουγέννων τό σχέδιο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀνανέωσι, τήν ἀνακαίνισι καί λύτρωσι τῶν ἀνθρώπων, ἀποκαλύπτεται στόν κόσμο. Ἐμφανίζεται στό πρόσωπο τοῦ βρέφους τῆς Βηθλεέμ, τό ὁποῖο γεννήθηκε στή φάτνη.
«Τό παιδίον τῆς Βηθλεέμ» εἶναι αὐτός ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἔλαβε σάρκα ἀνθρωπίνη καί ἔγινε ὅμοιος μέ ἐμᾶς, χωρίς ἁμαρτία. Ἐκεῖ στό ὑγρό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ ἔλαμψε ἡ ἀγάπη Του, ἀκτινοβόλησε ἡ ταπείνωσίς Του.
Ὁ Ἄναρχος, ὁ ἄπειρος, ὁ παντοδύναμος Θεός, γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος, χωρίς καμία βοήθεια καί συμπαράστασι.
«Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός δι’ ἡμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν» (Β΄ Κορ. η΄, 9), γράφει πρός Κορινθίους ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Ἀνακλίθηκε στή φάτνη τῶν ἀλόγων ζώων, χρησιμοποίησε σάν στρῶμα γιά τό ἁπαλό σῶμα Του τά ξηρά χόρτα τοῦ σταύλου, γιά βρεφικά ἐνδύματα ὅ,τι πρόχειρο εἶχε μαζί της ἡ Παρθένος Μαρία. Τίποτε τό ἐπίσημο, οὔτε ἡ στοιχειώδης ἄνεσι, ἐκεῖ πού γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος ὁ παντοκράτωρ Θεός.
«Τί γάρ εὐτελέστερον σπηλαίου, τί δέ ταπεινότερον σπαργάνων ἐν οἷς διέλαμψεν ὁ τῆς θεότητος πλοῦτος» (ὑπακοή ἑορτῆς Χριστουγέννων).
Καί ὅλα αὐτά «ἵνα λύσῃ τά ἔργα τοῦ διαβόλου» (Α΄ Ἰω. γ΄, 8) καί χαρίσῃ τή σωτηρία στό ἀνθρώπινο γένος.
Σήμερα, Χριστούγεννα, δοξάζουμε τόν Σαρκωθέντα Θεό μας καί διότι ἡ ἐνανθρώπησις Του μᾶς ἔφερε τή λύτρωσι, τή σωτηρία. «Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί» (Α΄Τιμ. γ΄, 16) καί τό φῶς τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἔλαμψε στόν κόσμο.
Τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ μας, τελείου Θεοῦ καί τελείου ἀνθρώπου, ἔφερε ὁλοκληρωτικό σάρωμα τῆς ἁμαρτίας, μέσα στόν κόσμο. Ὅπως ὑπογραμμίζει ὁ ἅγιος Ὑμνογράφος, «Χριστός γεννᾶται τήν πρίν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα» (Ἀπολυτίκιον Προεόρτιον).
Ἡ ἁμαρτία, ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπό τόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ, ἔκανε, δυστυχῶς, κατακτήσεις μεγάλες. Ἔκανε τόν κόσμο μία ἀπέραντη κόλασι, χώρισε τόν ἄνθρωπο ἀπό τό Θεό, ἔφερε στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου τόν πόνο, τή θλίψι, τή δυστυχία, ὁδήγησε τούς ἀνθρώπους στή φθορά καί στό σωματικό θάνατο, κυρίως ὅμως στόν πνευματικό.
Ἐμφανίσθηκε ὁ Θεός ὡς βρέφος ἀνάμεσά μας καί ἄρχισε μία νέα περίοδο ἀναπλάσεως καί λυτρώσεως, ἡ ὁποία ἔχει ὡς πρώτη ἀρχή τή Γέννησί Του, ἀλλά δέν ἔχει τέλος.
Ἀπό τήν ἔνσαρκο τοῦ Χριστοῦ μας παρουσία ἡ ἀνθρωπότης εἰσέρχεται στήν αἰωνιότητα, στήν ἀνέσπερη ἡμέρα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε»!
Σήμερα, Χριστούγεννα, ἄς προσέξουμε, ἀγαπητοί, τόν χρόνο ἐνεστῶτα, πού χρησιμοποιεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, «Χριστός γεννᾶται» λέει ὄχι ἐγεννήθη. Δηλώνει καινούργια γέννησι τοῦ Χριστοῦ μας, γιά τόν καθένα μας. Ὁ Κύριός μας, Σωτήρ πάντων ἀνθρώπων, θέλει «πάντας σωθῆναι», καί πάντοτε καί σήμερα, θέλει νά γεννηθῇ σέ κάθε καρδιά.
Δυστυχῶς, στή ὀρθόδοξο πατρίδα μας εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον δέν δέχονται ὁ Χριστός νά γεννηθῇ στίς καρδιές τους, ἀλλά μέ ὀργανωμένη ἀντίδρασι καί πολεμική ἀγωνίζονται μέ μανία νά ξεριζωθῇ ὁ Χριστός καί νά φύγῃ ἀπό τούς Ἕλληνες καί μάλιστα ἀπό τή νεότητα, ἀπό τά παιδιά μας, ἀπό τά σχολεῖα μας. Δέν βλέπουν ὅμως οἱ δῆθεν αὐτοί ὑπεύθυνοι, σέ ποιό σημεῖο καταρρεύσεως ὁδήγησαν τήν Ἑλλάδα, χωρίς τόν Σαρκωθέντα Θεό;
Ἀγαπητοί, μέ πόνο καί ἀγάπη, σήμερα Χριστούγεννα, ἄς τό διακηρύξουμε: Ὑπάρχουν πολλοί πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ μας, οἱ ὁποῖοι δέν θέλουν νά γεννηθῇ τό βρέφος τῆς Βηθλεέμ στίς καρδιές τῶν Ἑλλήνων καί μάλιστα στίς παιδικές καί ἐφηβικές καρδιές. Ὅλοι μας ἄς ἀγωνισθοῦμε πρῶτα νά γεννηθῇ ὁ Κύριος στίς δικές μας καρδιές. Ἔπειτα, ἄς ξεσηκωθοῦμε, ἄς ἀντιδράσουμε μέ τίς πνευματικές δυνάμεις μας γιά να ἀπομακρυνθοῦν ὅλοι ἐκεῖνοι, πού ἐμποδίζουν τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας στήν Ἑλλάδα μας καί ἰδιαιτέρως στά σχολεῖα μας. Γιά νά ἔλθῃ καί νά μείνῃ στίς καρδιές μας, στίς καρδιές τῶν νέων βλαστῶν μας ὁ Νηπιάσας Χριστός, νά μᾶς ἀναγεννήσῃ, νά σώσῃ τό γένος μας καί ὅλοι μας τότε νά Τόν δοξάζουμε καί στή γῆ καί στόν οὐρανό.
Εὔχομαι πάντοτε νά ἔχουμε Χριστούγεννα στίς καρδιές μας.
Μέ πατρική ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
